Abstract
The aim of this study is to present a perspective on the grief process in the context of object relations in Rick Gervais' "After Life”, the TV series, shot in 2019. A loss based upon a death is defined as “the most painful loss’’ due to it is an expiration. The main character of the series, Tony, is a journalist in grieving process who has hard times to accept the death of his wife. Beyond his loss, Tony, who does not have any expectation, takes on an extremely realistic personality showing aggressive attitudes to drive away people that want to help him. The outward anger is being used pretty frequently with humor, a defense mechanism, and shows its existence in the narcissistic attitudes of the character. Tony got stuck between death and life. He is suicidal and in loss-depression. His depressive self-structure makes him feel guilty while individuating. In this article, the difficulty of the grief process and its’ emotional affect to person, the defense mechanisms and object of attachment was discussed through the main character from a psychoanalytic point of view especially based on the Theories of Freud and Klein’s. Besides, the relationship between the death and life was investigated, man’s search for meaning was interpreted with the literature. In this respect, it will be possible for us to better understand the grief and loss processes through the basic dynamics of the character in the series and to analyze them more deeply from the perspective of object relations with the psychodynamic approach. It is thought that, the dynamics covered in research contributes to literature on the grief process genuinely.
Keywords
References
- Bakırtaş, T. Varoluşçu psikoterapi (ID Yalom). Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (ÇÜİFD), 18(1), 645-649.
- Bildik, T. (2013). Ölüm, kayıp, yas ve patolojik yas. Ege Tıp Dergisi, 52(4), 223-229.
- Blum, H. P. (2004). Separation-Individuation Theory and Attachment Theory. Journal of the American Psychoanalytic Association, 52(2), 535–553.
- Bowlby, J. (1980). Attachment and loss: Vol 3. Loss and sadness and depression. London: Hogarth.
- Çetin, F. Ç. (2001). Kendilik patolojisi belirtisi olarak kimlik kargaşası.
- Demir, V. (2022). Sanat terapisi, Temel psikoloji kuramları ile dışavurumcu sanatın bütünleştirilmesi, Ankara: Nobel.
- Freud, S. (1917). Yas ve melankoli (A. Emirsoy, Çev.). İstanbul: Telos Yayıncılık. (2014)
- Freud, S. (2011). Haz ilkesinin ötesinde ben ve id. İstanbul: Metis. (1921)
- Karacan, E., İşcan, C., & Şener, Ş. (1998). Klinik ve Terapi Sürecinin Kendilik Psikolojisi Açısından Değerlendirilmesi: Bir Ergen Olgu Sunumu. Klinik Psikiyatri Dergisi, 1(1), 51-55.
- Karakuş, G., Öztürk, Z., & Tamam, L. (2012). Ölüm ve ölüm kaygısı. Arşiv Kaynak Tarama Dergisi, 21(1), 42-79.
- Kernberg, O. F. (1985). Borderline conditions and pathological narcissism. Rowman & Littlefield.
- Kernberg, O. (2004). Aggressivity, narcissism, and self-destructiveness in the Psychotherapeutic relationship: New developments in the psychopathology and psychotherapy of severe personalitydDisorders. Nev Haven, CT, Yale University Press.
- Malkinson, R. (2009). Bilişsel yas terapisi. Ankara: HYB.
- Mahler, M.S. (1974). Symbiosis and ındividuation :The psychological birth of the human infant. Psychoanal. Study child (29): 89-106.
- McWilliams, N. (2016). Psikanalitik tanı: Klinik süreç içinde kişilik yapısını anlamak (E. Kalem, Çev). Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Neimeyer, R. A., Keese, N.J., Fortner, B.V. (2000). Loss and meaning recontruction: Proposition and procedures. İn R.
- Malkinson, S. Rubin, E. Witzum (Ed), Traumatic and nontraumatic loss and bereavement (pp.197-220). Madison: Psychosocial Press.
- Rynearson, E.K. (2001). Retelling violent death. New York: Brunner-Routledge.
- Roos, S., & Ph D, L. C. S. W. (2012). The kubler-ross model: An esteemed relic. Gestalt Review, 16(3), 312-315.
- Stroebe, W. And Stoebe, M. (1987). Bereavement and health: The psychological and physical consequences of partner loss. Cambridge, U.K. Cambridge University Press.
- Talbot, Toby (1980) A book about my mother. New york: Farrar, Strauss & Giroux.
- Taymur , İ., & Boratav, R. (2013). İçselleştirme, içealım, içeatım ve Oözdeşim. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 330-341.
- Tunaboylu İkiz, T. (2004). Psikanalitik bakış açısından ölüm dürtüsü ve kültüre olan yansımaları. Türk Kültüründe Ölüm Konferansı, Marmara Üni., Türkiyat Enstitüsü.
- Volkan, V. ve Zıntl, E. (2021). Kayıptan sonra yaşam. Ankara: Pusula.
- Yener, Özen. (2014). Kendilik, kendilik algısı ve kendilik algısına bağlı psikosomatik bozukluklara sosyal bir bakış. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, (40).
- West, A. E. (2018). Yetişkin bağlanma stillerinin savunma mekanizmaları ve yaşam doyumuyla ilişkilerinin incelenmesi (Master's thesis, Işık Üniversitesi).
- Winnicott, D. W. (1998). Oyun ve gerçeklik, çev. T. Birkan, İstanbul, Metis Yayınları.
- Yalom I.D (1980).Existential psychotherapy. New York: Basic Books.
Abstract
Bu çalışmanın amacı, Rick Gervais’ ın 2019 yılında çektiği “After Life” dizisindeki yas sürecine nesne ilişkileri bağlamında bir bakış açısı sunmaktır. Ölüme bağlı bir yitim bir sona eriş olması nedeniyle en acı veren yitim olarak tanımlanmaktadır. Dizinin başkahramanı Tony eşinin ölümünü kabullenmekte zorlanan, yas sürecindeki bir gazetecidir. Tony yaşadığı kaybının ardından kendisine yardım etmek isteyen kişileri uzaklaştırmak için agresif tutumlar gösteren, fazlasıyla gerçekçi ve beklentilerini kaybetmiş bir kişiliğe bürünmektedir. Dışa yöneltilen öfke, mizah savunma mekanizmasıyla beraber sıkça kullanılmakta, karakterin narsistik tutumları içinde kendini göstermektedir. Tony ölümle yaşam arasında sıkışıp kalmıştır. İntihara meyillidir ve kayıp depresyonu içindedir. Depresif kendilik yapısı onu bireyleşirken suçlu hissettirmektedir. Makalede dizideki karakter üzerinden yas sürecinin zorlukları ve kişideki duygulanımları, savunma mekanizmaları ve bağlantı nesneleri Freud’un ve Klein’ ın kuramları başta olmak üzere psikanalitik açıdan ele alınmıştır. Ayrıca ölüm ve yaşam arasındaki ilişki incelenmiş, insanın anlam arayışı literatür eşliğinde yorumlanmıştır. Bu bağlamda, yas ve kayıp süreçlerini psikodinamik yaklaşım ile dizideki karakterin temel dinamikleri üzerinden iyi anlamamız ve nesne ilişkileri perspektifinden daha derinlemesine analiz edebilmemiz olanaklı hale gelecektir. Araştırmada ele alınan dinamiklerin yas süreciyle ilgili olarak alanyazınına özgün katkılar sunduğu düşünülmektedir.
Anahtar Kelimeler: Yas, Nesne İlişkileri, Bağlantı Nesnesi.
Keywords
References
- Bakırtaş, T. Varoluşçu psikoterapi (ID Yalom). Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (ÇÜİFD), 18(1), 645-649.
- Bildik, T. (2013). Ölüm, kayıp, yas ve patolojik yas. Ege Tıp Dergisi, 52(4), 223-229.
- Blum, H. P. (2004). Separation-Individuation Theory and Attachment Theory. Journal of the American Psychoanalytic Association, 52(2), 535–553.
- Bowlby, J. (1980). Attachment and loss: Vol 3. Loss and sadness and depression. London: Hogarth.
- Çetin, F. Ç. (2001). Kendilik patolojisi belirtisi olarak kimlik kargaşası.
- Demir, V. (2022). Sanat terapisi, Temel psikoloji kuramları ile dışavurumcu sanatın bütünleştirilmesi, Ankara: Nobel.
- Freud, S. (1917). Yas ve melankoli (A. Emirsoy, Çev.). İstanbul: Telos Yayıncılık. (2014)
- Freud, S. (2011). Haz ilkesinin ötesinde ben ve id. İstanbul: Metis. (1921)
- Karacan, E., İşcan, C., & Şener, Ş. (1998). Klinik ve Terapi Sürecinin Kendilik Psikolojisi Açısından Değerlendirilmesi: Bir Ergen Olgu Sunumu. Klinik Psikiyatri Dergisi, 1(1), 51-55.
- Karakuş, G., Öztürk, Z., & Tamam, L. (2012). Ölüm ve ölüm kaygısı. Arşiv Kaynak Tarama Dergisi, 21(1), 42-79.
- Kernberg, O. F. (1985). Borderline conditions and pathological narcissism. Rowman & Littlefield.
- Kernberg, O. (2004). Aggressivity, narcissism, and self-destructiveness in the Psychotherapeutic relationship: New developments in the psychopathology and psychotherapy of severe personalitydDisorders. Nev Haven, CT, Yale University Press.
- Malkinson, R. (2009). Bilişsel yas terapisi. Ankara: HYB.
- Mahler, M.S. (1974). Symbiosis and ındividuation :The psychological birth of the human infant. Psychoanal. Study child (29): 89-106.
- McWilliams, N. (2016). Psikanalitik tanı: Klinik süreç içinde kişilik yapısını anlamak (E. Kalem, Çev). Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Neimeyer, R. A., Keese, N.J., Fortner, B.V. (2000). Loss and meaning recontruction: Proposition and procedures. İn R.
- Malkinson, S. Rubin, E. Witzum (Ed), Traumatic and nontraumatic loss and bereavement (pp.197-220). Madison: Psychosocial Press.
- Rynearson, E.K. (2001). Retelling violent death. New York: Brunner-Routledge.
- Roos, S., & Ph D, L. C. S. W. (2012). The kubler-ross model: An esteemed relic. Gestalt Review, 16(3), 312-315.
- Stroebe, W. And Stoebe, M. (1987). Bereavement and health: The psychological and physical consequences of partner loss. Cambridge, U.K. Cambridge University Press.
- Talbot, Toby (1980) A book about my mother. New york: Farrar, Strauss & Giroux.
- Taymur , İ., & Boratav, R. (2013). İçselleştirme, içealım, içeatım ve Oözdeşim. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 330-341.
- Tunaboylu İkiz, T. (2004). Psikanalitik bakış açısından ölüm dürtüsü ve kültüre olan yansımaları. Türk Kültüründe Ölüm Konferansı, Marmara Üni., Türkiyat Enstitüsü.
- Volkan, V. ve Zıntl, E. (2021). Kayıptan sonra yaşam. Ankara: Pusula.
- Yener, Özen. (2014). Kendilik, kendilik algısı ve kendilik algısına bağlı psikosomatik bozukluklara sosyal bir bakış. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, (40).
- West, A. E. (2018). Yetişkin bağlanma stillerinin savunma mekanizmaları ve yaşam doyumuyla ilişkilerinin incelenmesi (Master's thesis, Işık Üniversitesi).
- Winnicott, D. W. (1998). Oyun ve gerçeklik, çev. T. Birkan, İstanbul, Metis Yayınları.
- Yalom I.D (1980).Existential psychotherapy. New York: Basic Books.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Uluslararası Toplumsal Bilimler Dergisi Cilt 6 Sayı 2 |
| Authors | |
| Publication Date | October 1, 2022 |
| Published in Issue | Year 2022 Volume: 6 Issue: 2 |
