Öz
Gebelikte
bulantı kusma yakınması genellikle ilk trimesterdeki gebelerde %50-80
sıklığında görülür. Çok düşük bir oranda dahi olsa bazı gebelerde bulantı kusma
yakınması ikinci trimester ve üçüncü trimestere kadar uzayabilmektedir. Bulantı
kusma yakınmasının yanında gebede gebelik öncesi kilosundan %5’lik bir kayıp ve
gebede elektrolit dengesizliği de görülürse bu klinik tabloya Hiperemezis Gravidarum denir ve bu hastalığın
ağır bir formudur. Gebelikte bulantı kusma yakınmasının etiyolojisiyle ilgili
net bir çalışma ortaya koyulamamıştır. Bu zamana kadar ki çalışmalarda bulantı
kusmanın sebebinin gebedeki hormonal değişiklikler, gastrointestinal sistem,
vestibüler sistem, koku duyusu, psikolojik nedenler ve genetik nedenlerle
ilgili olduğu ileri sürülmüştür. Etiyolojisi tam olarak bilinmemesine rağmen
uygulaması kolay bir yöntem olan PUQE skorlaması tanı için yardımcı bir
yöntemdir. Geçmişte bir ilaç kullanımından dolayı anomalili bir bebek dünyaya
geldiği iddiası ileri sürüldüğünden dolayı tedavisi içinde genellikle
non-farmakolojik yöntemlere başvurulmuştur. Hipnoz, davranış tedavisi, beslenme
ve yaşam alışkanlıklarının düzenlenmesi, akupunktur, bitkisel tedaviler
başvurulan non-farmakolojik yollardan bazılarıdır. En eski ve en sık kullanılan
ilaç klasik H1 antihistaminiklerle birlikte vitamin B6’dır. Bu ilaçların bulantı
kusma şikayetine nasıl etki ettikleri de tam olarak bilinmemektedir. Bu yazıda
amaç; gebelikte bulantı kusma yakınması olan gebeliklerin ebeler tarafından
yönetimine yardımcı olmaktır.
Kaynakça
- 1. Beji, N. K., & Özkan, S. A. (2016). Gebelikte Görülen Fizyolojik/ Psikolojik Değişiklikler. N. K. Beji içinde, Kadın Sağlığı ve Hastalıkları (s. 285-305). İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri Tic. Ltd. Şti.2. Büyükkurt, S., Demir, S. C., Özgünen, F. T., Evrüke, İ. C., Kadayıfçı, O., & Güzel, A. B. (2008). Gebelikte bulantı-kusma yakınması olan hastanın değerlendirilmesi ve tedavi seçenekleri. Journal of Clinical Obstetrics & Gynecology, 106-116.3. Cevrioğlu, S. A., & Koçak, İ. (2004). Hiperemezis Gravidarum: Tanı ve tedavide güncel yaklaşımlar. TJOD Uzmanlık Sonrası Eğitim Dergisi, 203-210.4. Eboué , C., Carlier-Guérin, C., de La Sayette , V., Grall, J., & Herlicoviez, M. (2006). A rare complication of vomiting in pregnancy: Wernicke's encephalopathy. Journal de gynecologie, obstetrique et biologie de la reproduction, 822-825.5. Enabulele, J., & Ibhawoh, L. (2014). Resident obstetricians' awareness of the oral health component in management of nausea and vomiting in pregnancy. BMC pregnancy and childbirth , 388.6. Gill, S. K., Maltepe, C., & Koren, G. (2009). The Effect of Heartburn and Acid Reflux on the Severity of Nausea and Vomiting of Pregnancy. Canadian Journal of Gastroenterology and Hepatology, 270-272.7. Heinrichs, L. (2002). Linking olfaction with nausea and vomiting of pregnancy, recurrent abortion, hyperemesis gravidarum, and migraine headache. American journal of obstetrics and gynecology, 215-219.8. Miral, M., & Beji, N. K. (2016). Gebelikte İlaç Kullanımı ve Danışmanlık. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi, 142-148.9. Özdemir, F., Bodur, S., Nazik, E., Nazik, H., & Kanbur, A. (2010). Hiperemesis Gravidarum Tanısı alan Gebelerin Sosyal Destek Düzeyinin Belirlenmesi. TAF Preventive Medicine Bulletin, 463-470.10. Sucu, M., Büyükkurt, S., Evrüke, İ. C., Demir, S. C., Özgünen, F. T., & Kadayıfçı, O. (2009). Gebelikte Bulantı Kusması Olan Hastaların Hastaneye Yatış endikasyonlarının Değerlendirilmesinde PUQE (Pregnancy- Unique Quantification of Emesis and Nausea) Testinin Yeri. Turkiye Klinikleri Journal of Gynecology and Obstetrics, 317-321.11. Yanıkkerem, E., Çalım, S. İ., Göker, A., Oruç, S. K., & Koyuncu, F. M. (2012). Hiperemezis Gravidarum'lu Gebelerin Hastalıkları Hakkında Düşünceleri ve Gereksinimleri. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 269-283.12. https://docplayer.biz.tr/43748562-Gebelerde-bulanti-kusma-sikayetleri-ile-d-vitamini-duzeyleri-arasindaki-iliskini-istatistiksel-olarak-degerlendirilmesi.html
Öz
Nausea and vomiting in pregnancy is generally
seen in the frequency of 50-80% in the first trimester pregnancies. Nausea and
vomiting in some pregnant women, even at a very low rate, may extend to the second
and third trimester. In addition to the complaint of nausea and vomiting, if
there is a 5% loss in weight in comparison to the pre-pregnancy period and
electrolyte imbalance in pregnant women,this clinical picture is called
Hyperemesis Gravidarum and this is a severe form of the disease. A clear study
of the etiology of nausea and vomiting in pregnancy has not been established.
It has been suggested that the cause of nausea and vomiting is related to
hormonal changes, gastrointestinal system, vestibular system, sense of smell,
psychological reasons and genetic causes. Although its etiology is not known
exactly, PUQE scoring is an easy way to diagnose.. In the past, because of the
claim that a baby with an anomaly has been born due to a drug use, non-pharmacological
methods have been used in the treatment. Hypnosis, behavior therapy, regulation
of nutrition and life habits, acupuncture, herbal therapies are some of the
non-pharmacological ways to apply. The oldest and most commonly used drug is
vitamin B6 with classical H1 anti histamines. It is not known exactly how these
drugs affect nausea and vomiting symptoms. The purpose of this paper is; to
help manage the pregnancies with nausea and vomiting during pregnancy by
midwives.
Kaynakça
- 1. Beji, N. K., & Özkan, S. A. (2016). Gebelikte Görülen Fizyolojik/ Psikolojik Değişiklikler. N. K. Beji içinde, Kadın Sağlığı ve Hastalıkları (s. 285-305). İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri Tic. Ltd. Şti.2. Büyükkurt, S., Demir, S. C., Özgünen, F. T., Evrüke, İ. C., Kadayıfçı, O., & Güzel, A. B. (2008). Gebelikte bulantı-kusma yakınması olan hastanın değerlendirilmesi ve tedavi seçenekleri. Journal of Clinical Obstetrics & Gynecology, 106-116.3. Cevrioğlu, S. A., & Koçak, İ. (2004). Hiperemezis Gravidarum: Tanı ve tedavide güncel yaklaşımlar. TJOD Uzmanlık Sonrası Eğitim Dergisi, 203-210.4. Eboué , C., Carlier-Guérin, C., de La Sayette , V., Grall, J., & Herlicoviez, M. (2006). A rare complication of vomiting in pregnancy: Wernicke's encephalopathy. Journal de gynecologie, obstetrique et biologie de la reproduction, 822-825.5. Enabulele, J., & Ibhawoh, L. (2014). Resident obstetricians' awareness of the oral health component in management of nausea and vomiting in pregnancy. BMC pregnancy and childbirth , 388.6. Gill, S. K., Maltepe, C., & Koren, G. (2009). The Effect of Heartburn and Acid Reflux on the Severity of Nausea and Vomiting of Pregnancy. Canadian Journal of Gastroenterology and Hepatology, 270-272.7. Heinrichs, L. (2002). Linking olfaction with nausea and vomiting of pregnancy, recurrent abortion, hyperemesis gravidarum, and migraine headache. American journal of obstetrics and gynecology, 215-219.8. Miral, M., & Beji, N. K. (2016). Gebelikte İlaç Kullanımı ve Danışmanlık. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi, 142-148.9. Özdemir, F., Bodur, S., Nazik, E., Nazik, H., & Kanbur, A. (2010). Hiperemesis Gravidarum Tanısı alan Gebelerin Sosyal Destek Düzeyinin Belirlenmesi. TAF Preventive Medicine Bulletin, 463-470.10. Sucu, M., Büyükkurt, S., Evrüke, İ. C., Demir, S. C., Özgünen, F. T., & Kadayıfçı, O. (2009). Gebelikte Bulantı Kusması Olan Hastaların Hastaneye Yatış endikasyonlarının Değerlendirilmesinde PUQE (Pregnancy- Unique Quantification of Emesis and Nausea) Testinin Yeri. Turkiye Klinikleri Journal of Gynecology and Obstetrics, 317-321.11. Yanıkkerem, E., Çalım, S. İ., Göker, A., Oruç, S. K., & Koyuncu, F. M. (2012). Hiperemezis Gravidarum'lu Gebelerin Hastalıkları Hakkında Düşünceleri ve Gereksinimleri. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 269-283.12. https://docplayer.biz.tr/43748562-Gebelerde-bulanti-kusma-sikayetleri-ile-d-vitamini-duzeyleri-arasindaki-iliskini-istatistiksel-olarak-degerlendirilmesi.html
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
| Bölüm | Derleme |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019Cilt: 4 Sayı: 2 |
