Olgu Sunumu
BibTex RIS Kaynak Göster

Bukkal Bölgede Pleomorfik Adenoma: Olgu Sunumu

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 1, 7 - 12, 31.12.2019

Öz

Pleomorfik adenoma, majör ve minör tükürük
bezlerinin en sık görülen benign tümörüdür. Minör
tükürük bezi
tümörlerinin %70’ini pleomorfik adenomalar oluşturmaktadır ve en sk görülen
intraoral bölge ise palatinaldir. Çoğunlukla unilateral ve yavaş büyüme
gösteren, ağrısız kitleler şeklindedir. 57 yaşındaki bayan hasta sol bukkal
bölgede yavaşça büyüyen, ağrısız şişlik oluşturan bir kitle ile kliniğimize
başvurmuştur. Yapılan klinik ve radyolojik muayenede sol maksiller vestibüler
sulkus bölgesinde; palpasyonda ağrısız, sert ve intraoral ekspansif kitle
tespit edilmiştir. Lezyon, lokal anestezi altında kapsülüyle birlikte enükle
edilmiştir. Histopatolojik inceleme sonrasında pleomorfik adenoma olarak rapor
edilmiştir. 9 aylık takipte herhangi bir nüks gözlenmemiştir. Olgumuzda ve
literatürde pleomorfik adenomanın yaş aralıkları, cinsiyetlerde dağılım
oranları, teşhis ve tedavisi, takip süreleri ve incelemesi arasında paralellik
bulunmaktadır. 

Kaynakça

  • 1. Clauser, L., Mandrioli, S., Dallera V. (2004). Pleomorphic adenoma of palate. J Craniofac Surg, 6,1026- 9.
  • 2. Yuca, K., Kıroğlu, A.F., Bayram L. (2005). Parotis pleomorfik adenomaların cerrahi tedavisi. Van Tıp Dergisi, 12, 243- 7.
  • 3. Günhan, Ö. (2001). Oral ve maksillofasiyal patoloji (1. Bask.) Ankara: Atlas Kitapçılık.
  • 4. Farina, A., Pelucchi, S., Grandi, E., Carinci, F. (1999). Histological subtypes of pleomorphic adenoma and age-frequency distribution. Br J Oral Maxillofac Surg, 37, 154-5.
  • 5. Wal, J.E. van der, Snow, G.B. (1992). Histological reclassification of 101 intraoral salivary gland tumors. J Clin Pathol, 45, 834-5.
  • 6. Toida, M., Shimokawa, K., Makita, Y. (2005). Intraoral minor salivary gland tumors: a clinicopathological study of 82 cases, Int J Oral Maxillofac Surg, 34, 528-532.
  • 7. Gök, Ü., Yalçın, Ş., Kaygusuz, I., Keleş, E., Çetinkaya, T., Alpay HC. (2001). Tükürük bezi kitleleri: 112 olgunun analizi. Turk Arch ORL, 39, 104-8.
  • 8. Rice, D.H. (1999). Salivary gland disorders. Neoplastic and nonneoplastic. Med Clin North Am, 83, 197-218.
  • 9. Waldron, C.A. (1991). Mixed tumor (pleomorphic adenoma) and myoepithelioma. Surgical pathology of the salivary glands (165-86). Philadelphia: W.B. Saunders.
  • 10. Anadolu, Y., Özgürsoy, O.B., Beton, S. (2002). Çocukluk çağı parotis pleomorfik adenomalar. KBB ve Baş Boyun Cerrahisi Dergisi, 10, 164-7.
  • 11. Shaaban, H., Bruce, J., Davenport, P.J. (2001). Recurrent pleomorphic adenoma of the palate in a child. Br J Plast Surg, 54, 245-7.
  • 12. Okuyucu, B., Kocatürk, S., Han, Ü. (2005). Karsinoma Ex-Pleomorfik Adenoma. C.Ü. Tıp Fakültesi Dergisi, 27, 35-8.

Pleomorphic Adenoma In The Buccal Regıon: Case Report

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 1, 7 - 12, 31.12.2019

Öz

Pleomorphic
adenoma is the most common benign tumor of the major and minor salivary glands.
Seventy percent of the minor salivary gland tumors are pleomorphic adenomas and
the most common intraoral region is palatinal. They are mostly in the form of
painless masses with unilateral and slow growth. A 57-year-old female patient
was admitted to our clinic with a slowly growing, painless swelling in the left
buccal region. Clinic examination and radiographic evaluation was determined
painless, firm and intraoral expansive mass in the left maxillary vestibular
sulcus region. The lesion was enucleated together with its capsule under local
anesthesia. It was reported as pleomrophic adenoma after histopathological
examination. No recurrence was observed during 9 months follow-up. In our case
and literature, there was a parallel between pleomorphic adenoma age ranges,
distribution rates, diagnosis and treatment, follow-up times and examination.

Kaynakça

  • 1. Clauser, L., Mandrioli, S., Dallera V. (2004). Pleomorphic adenoma of palate. J Craniofac Surg, 6,1026- 9.
  • 2. Yuca, K., Kıroğlu, A.F., Bayram L. (2005). Parotis pleomorfik adenomaların cerrahi tedavisi. Van Tıp Dergisi, 12, 243- 7.
  • 3. Günhan, Ö. (2001). Oral ve maksillofasiyal patoloji (1. Bask.) Ankara: Atlas Kitapçılık.
  • 4. Farina, A., Pelucchi, S., Grandi, E., Carinci, F. (1999). Histological subtypes of pleomorphic adenoma and age-frequency distribution. Br J Oral Maxillofac Surg, 37, 154-5.
  • 5. Wal, J.E. van der, Snow, G.B. (1992). Histological reclassification of 101 intraoral salivary gland tumors. J Clin Pathol, 45, 834-5.
  • 6. Toida, M., Shimokawa, K., Makita, Y. (2005). Intraoral minor salivary gland tumors: a clinicopathological study of 82 cases, Int J Oral Maxillofac Surg, 34, 528-532.
  • 7. Gök, Ü., Yalçın, Ş., Kaygusuz, I., Keleş, E., Çetinkaya, T., Alpay HC. (2001). Tükürük bezi kitleleri: 112 olgunun analizi. Turk Arch ORL, 39, 104-8.
  • 8. Rice, D.H. (1999). Salivary gland disorders. Neoplastic and nonneoplastic. Med Clin North Am, 83, 197-218.
  • 9. Waldron, C.A. (1991). Mixed tumor (pleomorphic adenoma) and myoepithelioma. Surgical pathology of the salivary glands (165-86). Philadelphia: W.B. Saunders.
  • 10. Anadolu, Y., Özgürsoy, O.B., Beton, S. (2002). Çocukluk çağı parotis pleomorfik adenomalar. KBB ve Baş Boyun Cerrahisi Dergisi, 10, 164-7.
  • 11. Shaaban, H., Bruce, J., Davenport, P.J. (2001). Recurrent pleomorphic adenoma of the palate in a child. Br J Plast Surg, 54, 245-7.
  • 12. Okuyucu, B., Kocatürk, S., Han, Ü. (2005). Karsinoma Ex-Pleomorfik Adenoma. C.Ü. Tıp Fakültesi Dergisi, 27, 35-8.
Toplam 12 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm VAKA RAPORU
Yazarlar

Ahmet Taylan Çebi 0000-0001-9083-7215

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2019
Gönderilme Tarihi 25 Temmuz 2019
Kabul Tarihi 10 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

Vancouver Çebi AT. Bukkal Bölgede Pleomorfik Adenoma: Olgu Sunumu. NEU Dent J. 2019;1(1):7-12.