Öz
Ebelik eğitimi, öğrenciye profesyonel kimliğini kazandırmak ve öğrenciyi mesleki yaşama hazırlamak amacıyla yapılandırılmış, teorik ve pratik eğitimin bir bütün olarak sunulduğu bir eğitim sistemidir. Bu sistemde ebelik öğrencilerinden bilişsel, duyuşsal ve psikomotor becerilerini kazanmaları beklenmektedir. Böylelikle öğrencilerin, klinik uygulamaya çıkmadan önce hasta güvenliğini riske atmadan uygulama yaparak kendilerini geliştirmeleri sağlanır. Ancak ülkemizde ebelik alanında öğrenci sayısının fazla, öğretim elemanı sayısının az olması, her öğrenciye uygulama fırsatı verilememesi, zaman kısıtlılığı, uygun laboratuvar ortamlarının ve maketlerin olmayışı öğretimin etkinliğini azaltmaktadır. Son zamanlarda eğitim teknolojileri sağlık eğitiminde kullanılmaya başlanmıştır. İnteraktif öğrenme yöntemleri ile ilgili yapılan çalışmalarda öğrencilere deneyime dayalı öğrenme ortamları sağlayarak bilgi ve becerilerini geliştirmelerine imkan verdiği, eleştirel düşünme becerilerini geliştirdiği, klinik öncesi öğrencilerin anksiyetelerini azalttığı ve böylece kendilerine olan güvenlerini ve klinik karar verme becerilerini attırdığı belirtilmektedir. Literatürde daha çok hemşirelik ve tıp alanlarında görülen oyun tabanlı mobil uygulama ebelikte görülmemektedir. Özellikle doğum öncesi, doğum ve doğum sonrası dönem gibi kritik çalışma alanlarına sahip ebelik mesleğinde psikomotor gelişimi desteklemek için bu tarz öğrenme yöntemlerinin kullanılmasına ihtiyaç duyulmaktadır. Ebelik öğrencilerinin kliniğe çıkmadan önce hem öğrencinin anksiyetesinin azaltılması ve öğrenme isteğinin arttırılması hem de hasta bakımında hata ve komplikasyonları engelleyerek bakımın kalitesinin iyileştirmesi bakımından önemlidir. Böylece yeterli bilgi ve beceriye sahip öğrenci ebeler mezun olduktan sonra da klinikte aktif bir şekilde rol alabilirler. Böylelikle maternal mortalite ve morbidite oranlarının azalacağı, anne ve yenidoğan sağlığının olumlu yönde etkileneceği düşünülmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akçin Şenyuva, E. (2009). Hemşirelik öğrencilerinin öğrenme stillerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 15(58), 247-271.
- Albuquerque, C., Brown, T., Kapralos, B., Hogan, M. and Dubrowski, A. (2010). The use of virtual simulations in a laptop-based university. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 2(2), 1694-1698.
- Alsancak-Sırakaya, D. ve Seferoğlu, S. S. (2018). Türkiye’nin mobil öğrenme karnesi: imkânlar, fırsatlar ve sorunlarla ilgili bir inceleme. B. Akkoyunlu, A. İşman ve H. F. Odabaşı (Ed). Eğitim Teknolojileri Okumaları 2018. Erişim adresi: http://yunus.hacettepe.edu.tr/~sadi/yayin/Kitap_ETO2018_Bolum34_492-513_MobilOgrenme.pdf.
- Atasoy, I. ve Sütütemiz, N. (2014). Bir grup hemşirelik son sınıf öğrencisinin hemşirelik eğitimi ile ilgili görüşleri. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi 22(2), 94-104.
- Avcı, Y.Z. (2018). Mobil öğrenme araştırmaları ve uygulamalarına ilişkin bir meta analiz çalışması (Yüksek Lisans Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 511348).
- Bahar, A. (2015). Temel hemşirelik becerisi eğitiminde bir yenilik:Web tabanlı eğitim. Journal of Anatolia Nursing and Health Sciences,18(4), 304-311.
- Baillie, L. and Curzio, J. (2009). A survey of first year student nurses’experiences of learning blood pressure measurement. Nurse Education in Practice, 9, 61–71.
- Bulun, M. Gülnar, B.ve Güran, M. S. (2004). Eğitimde mobil teknolojiler. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(2), 165-169. Erişim adresi: http://www.tojet.net/articles/v3i2/3223.pdf.
- Butt, A.N. (2015). Exploring the usability of game-based virtual reality for development of procedural skills, Doctoral Dissertation, Boise State University, Idaho.
- Buttussi, F., Pellis, T., Vidani, A. C., Pausler, D., Carchietti, E. and Chittaro, L. (2013). Evaluation of a 3D serious game for advanced life support retraining. International Journal of Medical Informatics, 82(9), 798-809.
- Chia, P. (2013). Using a virtual game to enhance simulation based learning in nursing education. Singapore Nursing Journal, 40(3), 21-26.
- Clough, G., Jones, A. C., McAndrew, P., ve Scanlon, E. (2009). Informal learning evidence in online communities of mobile device enthusiasts. Mobile learning: Transforming the delivery of education and training, 99-112. Erişim adresi: http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download? doi=10.1.1.475.2163&rep=rep1&type=pdf#page=119.
- Corbeil, J. R., Valdes-Corbeil, M. E.(2007). Are you ready for mobile learning? EducauseQuarterly. 30(2), 51-58. Erişim adresi: https://er.educause.edu/-/media/files/article-downloads/eqm0726.pdf.
- Çam, E. ve Uysal, M. (2017). Mobil uygulamaların eğitsel amaçlı kullanımı: bir ölçek geliştirme çalışması, Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(5), 560-561. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/goputeb/issue/34356/381238.
- Çelik, A. (2013). M-öğrenme tutum ölçeği: geçerlik ve güvenirlik analizleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(4), 172-185. Erişim adresi: http://www.jret.org/FileUpload/ks281142/File/20.celik.pdf
- Dubovi, I., Levy, S.T. and Dagan, E. (2017). Now I know how! The learning process of medication administration among nursing students with non-immersive desktop virtual reality simulation. Computers & Education, 113(16-27), 16-27.
- Engum, S.A., Jeffries, P. and Fisher, L. (2003). Intravenous catheter training system: computer-based education versus traditional learning methods. The American Journal of Surgery, 186(1), 67-74.
- Farra, S., Miller, E. T., Hodgson, E., Cosgrove, E., Brady, W., Gneuhs, M. and Baute, B. (2016). Storyboard development for virtual reality simulation. Clinical Simulation in Nursing, 12(9), 392-399.
- Gay, G., Stefanone, M., Grace-Martin, M., ve Hembrooke, H. (2001). The effects of wireless computing in collaborative learning environments. International Journal of Human - Computer Interaction, 13(2), 257–276. doi: 10.1207/S15327590IJHC1302_10.
- Gu, Y., Zou, Z. and Chen, X. (2017). The effects of Vsim for nursing™ as a teaching strategy on fundamentals of nursing education in undergraduates. Clinical Simulation in Nursing, 13(4), 194-197.
- Hermansson, C. T.(2013).The difficulties in developing useful mobile applications: Guidelines for app developers in cross media platform (Yüksek Lisans Tezi, Umea University). Erişim adresi: http://www.diva-portal.org/smash/get/diva2:653091/FULLTEXT01.pdfSPM
- ICM, 2018. Essential Competencies for Midwifery Practice. The International Confederation of Midwives: 9. Erişim: 11.01.2021.
- Kantaroğlu, T., ve Akbıyık, A. (2017). İşletme fakültesi ve eğitim fakültesi öğrencilerinin mobil öğrenmeye yönelik tutumlarının karşılaştırılması. İşletme Bilimi Dergisi (JOBS), 5(2), 25-50. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/jobs/article/306735.
- Keskin, N., 2011. Akademisyenler için bir mobil öğrenme sisteminin geliştirilmesi ve sınanması, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
- Koivisto, J. M., Niemi, H., Multisilta, J. and Eriksson, E. (2015). Nursing students’ experiential learning processes using an online 3D simulation game. Education and Information Technologies, 1-16.
- Kukulska-Hulme, A. (2007). Mobile usability in educational contexts: what have we learnt? The International Review of Research in Open and Distributed Learning, 8(2). doi: 10.19173/irrodl.v8i2.356.
- Loukas, C., Nikiteas, N., Kanakis, M., Moutsatsos, A., Leandros, E. and Georgiou, E. (2010). A virtual reality simulation curriculum for intravenous cannulation training. Academic Emergency Medicine, 17(10), 1142-1145.
- Luyben A, Barger M, Avery M ve diğ. Exploring global recognition of quality midwifery education: Vision or fiction?. Women and Birth, 2017; Volume 30, Issue 3, 184-192 .
- Mosalanejad, L., Shahsavari, S., Sobhanian, S. and Dastpak, M. (2012). The effect of virtual versus traditional learning in achieving competency-based skills. Turkish Online Journal of Distance Education, 13(2), 69-75.
- Noyudom, A.N., Ketpichainarong, W. and Ruenwongsa, P. (2011). Development of a computer-based simulation unit on tracheal suctioning to enhance nursing students’ knowledge and practical skills. The Thai Simulation 2011-TS’11-3rd Annual International Conference, Thailand.
- Oermann, M.H. and Gaberson, K.B. (2014). Evaluation and testing in nursing education. (Forth Edition). New York; Springer Publishing Company.12-305.
- Pollara, P. (2011). Mobile learning in higher education: A glimpse and a comparison of student and faculty readiness, attitudes and perceptions (Doktora Tezi, Duquesne University). Erişim adresi: https://digitalcommons.lsu.edu/gradschool_dissertations/2349/.
- Smith, P.C. and Hamilton, B.K. (2016). The effects of virtual reality simulation as a teaching strategy for skills preparation ın nursing students. Clinical Simulation in Nursing, 1(11), 52-58.
- Tan, Ş. (2016). Öğretim ilke ve yöntemleri, (13.Basım), Ankara: Pegem Akademi, 2-307.
- Traxler, J. (2007). Defining, discussing and evaluating mobile learning: The moving finger writes and having writ… The International Review of Research in Open and Distance Learning, 8(2). Erişim adresi: http://www. irrodl. org/index. php/irrodl/article/view/346/882.
- Tsai, S.L., Chai, S. and Chuang, K.H. (2015). The effectiveness of a chronic obstructive pulmonary disease computer game as a learning tool for nursing students. Open Journal of Nursing, 5(7), 605.
- TÜİK. (20.12.2018). Hanehalkı bilişim teknolojileri kullanım araştırması. Erişim adresi: http://tuik.gov.tr/VeriBilgi.do?alt_id=1062.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
| Bölüm | Derlemeler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2023 |
| Gönderilme Tarihi | 8 Nisan 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 3 Sayı: 1 |
