Araştırma Makalesi
Yıl 2019,
Cilt: 4 Sayı: 1, 55 - 64, 01.05.2019
Öz
Sağlıklı yaşam
davranışlarının kazanılması çocuklukta başlamalıdır. Sağlıklı yaşam
davranışlarının bireye kazandırılması ise bilinçli ebeveynler tarafından
sağlanmaktadır. Dolayısıyla bilinçli ebeveynler yetiştirilmelidir. Bu sebeple,
bu araştırmada ebeveynlere yönelik sağlıklı yaşam eğitimi bilinç düzeyi
ölçeğinin geliştirilmesi amaçlanmıştır. Ölçek geliştirme aşamasında 40 maddeden
oluşan taslak ölçeğe uygulanan doğrulayıcı faktör analizi ve diğer istatistiksel
yöntemlerin sonucunda şartları sağlamayan, güvenilirliği ve geçerliliği ihlal
eden 10 madde ölçekten çıkarılmış ve sırasıyla “Bedensel Sağlık, Beslenme,
Hijyen ve Zihinsel Sağlık/ Sosyal Aktiflik” biçiminde olan dört faktörlü bir
ölçek geliştirilmiştir. Sonuç olarak geliştirilen ölçeğin, ebeveynlerin
sağlıklı yaşam eğitimi bilinç düzeyini ölçmek için, geçerli ve güvenilir bir
araç olduğu görülmüştür.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- 1. Novello, A.C., Degraw, C., Kleınman, V. D. (1992). Healthy Children Ready to Learn: An Essential Collaboration Between Health and Education, Puplic Health Report, 107 (1): 3-15.
- 2. Alır, İ. (2018). Ankara Sincan Devlet Hastanesi Dahiliye Polikliniğine Başvuran Hastaların Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- 3. Annaç, S. (2018). Koroner Arter Hastalığı Olan Bireylerde Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları ve Yaşam Kalitesinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Hasan Kalyoncu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
- 4. Baygal, Ş. (2018). Kadınların Osteoporoza İlişkin Sağlık İnançları ve Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- 5. Oral, B. (2018). Erciyes Üniversitesi Öğrencilerinin Sağlık Algısı ve Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Tıpta Uzmanlık Tezi, Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Kayseri.
- 6. Güler, Z. Ş. (2017). Van Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinin Sağlıklı Yaşam Biçimlerinin ve Etkileyen Faktörlerin Belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Van.
- 7. Araz, A., Harlak, H., Meşe, G. (2007). Sağlık Davranışları ve Alternatif Tedavi Kullanımı, TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 6 (2): 112-122.
- 8. Bahar, Z., Beşer, A., Gördes, N. Ersin, F. Kıssal, A. (2008). Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği II’nin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 12 (1): 1-15.
- 9. Memik, N.Ç., Ağaoğlu, B., Çoşkun, A., Üneri, Ö.Ş., Karakaya, I. (2007). Çocuklar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeğinin 13-18 Yaş Ergen Formunun Geçerlik ve Güvenilirliği, Türk Psikiyatri Dergisi, 18 (4):353-363.
- 10. Gökkoca, F.Z.U. (2001). Sağlık Eğitimi Açısından Temel İlkeler, Sted, 10(10): 371-374.
- 11. DSÖ. (1986). Sağlığın Teşviki ve Geliştirilmesine Yönelik Ottawa Sözleşmesi. Cenevre.
- 12. Tripp SL, Stachowiak B (1992). Health Maintenance, Health Promotion: Is There A Difference? Public Health Nurs.; 9, 155-161.
- 13. AB Avrupa Komisyonu Sağlık ve Tüketiciyi Koruma Genel Müdürlüğü. (2002). Sağlığın iyileştirilmesi ve izlenmesi; Sağlık risklerinin önlenmesi. Lüksemburg: AB Avrupa Komisyonu.
- 14. Gochman DS. (1998). Health Behavior. Springer Science & Business Media.
- 15. Lindsey E., Hartrick G (1996). Health-Promoting Nursing Practice The Demise Of The Nursing Process J Adu Nurs.106-112.
- 16. Dow, K. E., Jackson C., Wong J., & Leitch R. A. (2008). A comparison of structural equation modeling approaches: the case of user acceptance of ınformation systems. Journal Of Computer Information Systems, 48(4), 106-114.
- 17. Saint Onge JM, Krueger PM. (2017). Health Lifestyle behaviors among U.S. Adults. SSM - Population Health, 3: 89–98.
- 18. Hox, J. J., & Bechger, T. M. (1995). An introduction to structural equation modeling. Family Science Review, 11, 354-373
- 19. Hair, J. F., Anderson, R. E., Tahtam, R. L., & Black, W. C. (1998). Multivariate Data Analysis. New Jersey: Prentice Hall International Inc.
- 20. Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
- 21. Tezbaşaran, A. A. (1996). likert Tipi ölçek geliştirme Kılavuzu. Ankara: Psikologlar Derneği Yayınları.
- 22. Schumacker, R. E. (2006). Conducting specification searches with amos. structural equation modeling. A Multidisciplinary Journal, 13 (1), 118-129.
- 23. İlhan, M., & Çetin, B. (2014). LISREL ve AMOS programları kullanılarak gerçekleştirilen yapısal eşitlik modeli (yem) analizlerine ilişkin sonuçların karşılaştırılması. Eğitimde ve Psikolojide ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 5(2), 26-42.
Yıl 2019,
Cilt: 4 Sayı: 1, 55 - 64, 01.05.2019
Öz
Kaynakça
- 1. Novello, A.C., Degraw, C., Kleınman, V. D. (1992). Healthy Children Ready to Learn: An Essential Collaboration Between Health and Education, Puplic Health Report, 107 (1): 3-15.
- 2. Alır, İ. (2018). Ankara Sincan Devlet Hastanesi Dahiliye Polikliniğine Başvuran Hastaların Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- 3. Annaç, S. (2018). Koroner Arter Hastalığı Olan Bireylerde Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları ve Yaşam Kalitesinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Hasan Kalyoncu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
- 4. Baygal, Ş. (2018). Kadınların Osteoporoza İlişkin Sağlık İnançları ve Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- 5. Oral, B. (2018). Erciyes Üniversitesi Öğrencilerinin Sağlık Algısı ve Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Tıpta Uzmanlık Tezi, Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Kayseri.
- 6. Güler, Z. Ş. (2017). Van Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinin Sağlıklı Yaşam Biçimlerinin ve Etkileyen Faktörlerin Belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Van.
- 7. Araz, A., Harlak, H., Meşe, G. (2007). Sağlık Davranışları ve Alternatif Tedavi Kullanımı, TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 6 (2): 112-122.
- 8. Bahar, Z., Beşer, A., Gördes, N. Ersin, F. Kıssal, A. (2008). Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği II’nin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 12 (1): 1-15.
- 9. Memik, N.Ç., Ağaoğlu, B., Çoşkun, A., Üneri, Ö.Ş., Karakaya, I. (2007). Çocuklar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeğinin 13-18 Yaş Ergen Formunun Geçerlik ve Güvenilirliği, Türk Psikiyatri Dergisi, 18 (4):353-363.
- 10. Gökkoca, F.Z.U. (2001). Sağlık Eğitimi Açısından Temel İlkeler, Sted, 10(10): 371-374.
- 11. DSÖ. (1986). Sağlığın Teşviki ve Geliştirilmesine Yönelik Ottawa Sözleşmesi. Cenevre.
- 12. Tripp SL, Stachowiak B (1992). Health Maintenance, Health Promotion: Is There A Difference? Public Health Nurs.; 9, 155-161.
- 13. AB Avrupa Komisyonu Sağlık ve Tüketiciyi Koruma Genel Müdürlüğü. (2002). Sağlığın iyileştirilmesi ve izlenmesi; Sağlık risklerinin önlenmesi. Lüksemburg: AB Avrupa Komisyonu.
- 14. Gochman DS. (1998). Health Behavior. Springer Science & Business Media.
- 15. Lindsey E., Hartrick G (1996). Health-Promoting Nursing Practice The Demise Of The Nursing Process J Adu Nurs.106-112.
- 16. Dow, K. E., Jackson C., Wong J., & Leitch R. A. (2008). A comparison of structural equation modeling approaches: the case of user acceptance of ınformation systems. Journal Of Computer Information Systems, 48(4), 106-114.
- 17. Saint Onge JM, Krueger PM. (2017). Health Lifestyle behaviors among U.S. Adults. SSM - Population Health, 3: 89–98.
- 18. Hox, J. J., & Bechger, T. M. (1995). An introduction to structural equation modeling. Family Science Review, 11, 354-373
- 19. Hair, J. F., Anderson, R. E., Tahtam, R. L., & Black, W. C. (1998). Multivariate Data Analysis. New Jersey: Prentice Hall International Inc.
- 20. Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
- 21. Tezbaşaran, A. A. (1996). likert Tipi ölçek geliştirme Kılavuzu. Ankara: Psikologlar Derneği Yayınları.
- 22. Schumacker, R. E. (2006). Conducting specification searches with amos. structural equation modeling. A Multidisciplinary Journal, 13 (1), 118-129.
- 23. İlhan, M., & Çetin, B. (2014). LISREL ve AMOS programları kullanılarak gerçekleştirilen yapısal eşitlik modeli (yem) analizlerine ilişkin sonuçların karşılaştırılması. Eğitimde ve Psikolojide ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 5(2), 26-42.
Toplam 23 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
| Bölüm | Derleme |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Mayıs 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019Cilt: 4 Sayı: 1 |
