Araştırma Makalesi
Yıl 2019,
Cilt: 4 Sayı: 3, - , 31.12.2019
Öz
Kaynakça
- 1. WHO. (1998). World Health Organization Health Promotion Glossary, Geneva.
- 2. Nutbeam D. (1998). Health Promotion Glossary. Health Promotion Inter-national,13(4): 349-364.
- 3. IOM. (2004). Health Literacy – A Prescription to End Confusion. Institute of Medicine (IOM), The National Academies Press, Washington, DC.
- 4. HLS-EU CONSORTIUM. (2012). Comparative Report of Health Literacy in Eight EU Member States. The European Health Literacy Survey HLS-EU.
- 5. Wallston KA, Cawthon C, Rothman RL, Osborn CY, Kripalani S. (2014). Psychometric Properties of the Brief Health Literacy Screen in Clinical Practice. Journal of General Internal Medicine, 29(1): 119-126.
- 6. Adams RJ, Appleton SL, Hill CL, Dodd M, Finlay C, Wilson DH. (2009). Risks Associoated with Low Functional Health Literacy in an Australian Population. The Medical Journal of Australia, 191(10): 530–534.
- 7. Durusu-Tanrıöver M, Yıldırım HH, Demiray-Ready FN, Çakır B, Akalın HE. (2014). Türkiye Sağlık Okuryazarlığı Araştırması (1. Baskı), Ankara, Sağlık-Sen Yayınları.
- 8. Nielsen-Bohlman L, Panzer AM, Kindig DA. (2004). Health Literacy: A Prescription to end Confusion. Committee on Health Literacy. Institute of Medicine of the National Academies. The National Academies Press, Washington, DC.
- 9. T.C. Sağlık Bakanlığı. (2016). Türkiye Sağlık Okuryazarlığı Ölçekleri Güvenilirlik ve Geçerlilik Çalışması. T.C. Sağlık Bakanlığı, 1025, Ankara.
- 10. Sukys S, Cesnaitiene VJ, Ossowsky ZM. (2017). Is Health Education at University Associated with Students’ Health Literacy? Evidence from Cross-Sectional Study Applying HLS-EU-Q. Hindawi, BioMed Research International, Article ID 8516843.
- 11. Paasche-Orlow MK, Parker RM, Gazmararian JA, Nielsen-Bohlman LT, Rudd RR. MS. (2005). The Prevalence of Limited Health Literacy. Journal of General Internal Medicine, 20: 175-184.
- 12. Sorensen K, Pelikan JM, Röthlin F. (2015). Health literacy in Europe: Comparative results of the European health literacy survey (HLS-EU). European Journal of Public Health, 25(6): 1053–1058.
- 13. Rudd RE. (2007). Health Literacy Skills of U.S. Adults. American Journal of Health Behavior, 31(1): 8–18.
- 14. Wang X, Guo H, Wang L. (2015). Investigation of residents’ health literacy status and its risk factors in Jiangsu Province of China. Asia-Pacific Journal of Public Health, 27(2): 2764–2772.
- 15. Ishikawa H, Nomura K, Sato M, Yano E. (2008). Developing a measure of communicative and critical health literacy: A pilot study of Japanese office workers. Health Promotion International, 23(3): 269–274.
- 16. Van Der Heide I, Rademakers J, Schipper M, Droomers M, Sorensen K, Uiters E. (2013). Health literacy of Dutch adults: A cross sectional survey. BMC Public Health, 13(1), 179.
- 17. Beauchamp A, Buchbinder R, Dodson S. (2015). Distribution of health literacy strengths and weaknesses across socio-demographic groups: a cross-sectional survey using the Health Literacy Questionnaire (HLQ). BMC Public Health, 15(1): article 678.
- 18. Liu YB, Liu L, Li YF, Chen YL. (2015). Relationship between Health Literacy, Health-Related Behaviors and Health Status: A Survey of Elderly Chinese. Int J Environ Res Public Health, 12(8): 9714-9725.
- 19. Gazmararian JA, Baker DW, Williams MV, Parker RM, Scott TL, Green DC. (1999). Health literacy among Medicare enrollees in a managed care organization. JAMA, 281(6): 545-551.
- 20. Jovic-Vranes A, Bjegovic-Mikanovic V, Marinkovic J, Kocev N. (2011). Health literacy in a population of primary health-care patients in Belgrade, Serbia. Int J Public Health, 56(2): 201-207.
- 21. Rikard RV, Thompson MS, McKinney J, Beauchamp A. (2016). Examining health literacy disparities in the United States: a third look at the National Assessment of Adult Literacy (NAAL). BMC Public Health, 16, 975.
- 22. Zhang Y, Zhang F, Hu P, Huang W, Lu L, Bai R. (2016). Exploring Health Literacy in Medical University Students of Chongqing, China: A Cross-Sectional Study. PLoS One, 11(4), e0152547.
CUMHURİYET ÜNİVERSİTESİ LİSANS ÖĞRENCİLERİNDE SAĞLIK OKURYAZARLIĞI DÜZEYİ VE İLİŞKİLİ FAKTÖRLERİN ARAŞTIRILMASI
Öz
Bu çalışma Sivas Cumhuriyet Üniversitesi
öğrencilerinin sağlık okuryazarlığı düzeyini belirlemek ve sağlık okuryazarlığını
etkileyen faktörleri incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma Sivas Cumhuriyet
Üniversitesi merkez kampüsünde bulunan 5 fakültede Nisan 2018 - Haziran 2018
tarihleri arasında 717 birey üzerinde yürütülmüştür. Bireyler Türkiye Sağlık
Okuryazarlığı Ölçeği-32 (TSOY-32) ile sosyodemografik veri formunu
yanıtlamışlardır. Öğrencilerin genel sağlık okuryazarlığı puan ortalaması, 50
puan üzerinden, 35.2±7.7 olarak bulunmuştur. Kişilerin cinsiyet ve
fakültelerine göre sağlık okuryazarlığı puan ortalamaları arasında
istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p=0.956 ve p=0.151).
Bireylerin en uzun süre yaşadıkları yere ve sosyal statü algılarına göre sağlık
okuryazarlığı puan ortalamaları arasında istatiksel olarak anlamlı fark
bulunmuştur (p=0.018 ve p=0.001). Kırsal bölgede yaşayanlarda genel sağlık
okuryazarlığı puan ortalaması kentsel bölgede yaşayanlara göre düşük
bulunmuştur. Sosyal statülerini 9-10 olarak algılayanların sağlık okuryazarlığı
puan ortalaması, 1-6 olarak algılayanlardan yüksek bulunmuştur. Ayrıca aile
hekimini tanıyanlarda genel sağlık okuryazarlığı puanı tanımayanlara göre
yüksek bulunmuştur (p=0.002). Bireylerin %39.1’inin sağlık okuryazarlığı
yetersiz bulunmuştur. Sağlık bilgisine erişimde katılımcıların en çok tercih
ettiği yöntem internettir. Daha kaliteli sağlık hizmeti için anlaşılır ve
güvenilir bilgi kaynaklarının internet ortamında sağlanması önerilebilir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- 1. WHO. (1998). World Health Organization Health Promotion Glossary, Geneva.
- 2. Nutbeam D. (1998). Health Promotion Glossary. Health Promotion Inter-national,13(4): 349-364.
- 3. IOM. (2004). Health Literacy – A Prescription to End Confusion. Institute of Medicine (IOM), The National Academies Press, Washington, DC.
- 4. HLS-EU CONSORTIUM. (2012). Comparative Report of Health Literacy in Eight EU Member States. The European Health Literacy Survey HLS-EU.
- 5. Wallston KA, Cawthon C, Rothman RL, Osborn CY, Kripalani S. (2014). Psychometric Properties of the Brief Health Literacy Screen in Clinical Practice. Journal of General Internal Medicine, 29(1): 119-126.
- 6. Adams RJ, Appleton SL, Hill CL, Dodd M, Finlay C, Wilson DH. (2009). Risks Associoated with Low Functional Health Literacy in an Australian Population. The Medical Journal of Australia, 191(10): 530–534.
- 7. Durusu-Tanrıöver M, Yıldırım HH, Demiray-Ready FN, Çakır B, Akalın HE. (2014). Türkiye Sağlık Okuryazarlığı Araştırması (1. Baskı), Ankara, Sağlık-Sen Yayınları.
- 8. Nielsen-Bohlman L, Panzer AM, Kindig DA. (2004). Health Literacy: A Prescription to end Confusion. Committee on Health Literacy. Institute of Medicine of the National Academies. The National Academies Press, Washington, DC.
- 9. T.C. Sağlık Bakanlığı. (2016). Türkiye Sağlık Okuryazarlığı Ölçekleri Güvenilirlik ve Geçerlilik Çalışması. T.C. Sağlık Bakanlığı, 1025, Ankara.
- 10. Sukys S, Cesnaitiene VJ, Ossowsky ZM. (2017). Is Health Education at University Associated with Students’ Health Literacy? Evidence from Cross-Sectional Study Applying HLS-EU-Q. Hindawi, BioMed Research International, Article ID 8516843.
- 11. Paasche-Orlow MK, Parker RM, Gazmararian JA, Nielsen-Bohlman LT, Rudd RR. MS. (2005). The Prevalence of Limited Health Literacy. Journal of General Internal Medicine, 20: 175-184.
- 12. Sorensen K, Pelikan JM, Röthlin F. (2015). Health literacy in Europe: Comparative results of the European health literacy survey (HLS-EU). European Journal of Public Health, 25(6): 1053–1058.
- 13. Rudd RE. (2007). Health Literacy Skills of U.S. Adults. American Journal of Health Behavior, 31(1): 8–18.
- 14. Wang X, Guo H, Wang L. (2015). Investigation of residents’ health literacy status and its risk factors in Jiangsu Province of China. Asia-Pacific Journal of Public Health, 27(2): 2764–2772.
- 15. Ishikawa H, Nomura K, Sato M, Yano E. (2008). Developing a measure of communicative and critical health literacy: A pilot study of Japanese office workers. Health Promotion International, 23(3): 269–274.
- 16. Van Der Heide I, Rademakers J, Schipper M, Droomers M, Sorensen K, Uiters E. (2013). Health literacy of Dutch adults: A cross sectional survey. BMC Public Health, 13(1), 179.
- 17. Beauchamp A, Buchbinder R, Dodson S. (2015). Distribution of health literacy strengths and weaknesses across socio-demographic groups: a cross-sectional survey using the Health Literacy Questionnaire (HLQ). BMC Public Health, 15(1): article 678.
- 18. Liu YB, Liu L, Li YF, Chen YL. (2015). Relationship between Health Literacy, Health-Related Behaviors and Health Status: A Survey of Elderly Chinese. Int J Environ Res Public Health, 12(8): 9714-9725.
- 19. Gazmararian JA, Baker DW, Williams MV, Parker RM, Scott TL, Green DC. (1999). Health literacy among Medicare enrollees in a managed care organization. JAMA, 281(6): 545-551.
- 20. Jovic-Vranes A, Bjegovic-Mikanovic V, Marinkovic J, Kocev N. (2011). Health literacy in a population of primary health-care patients in Belgrade, Serbia. Int J Public Health, 56(2): 201-207.
- 21. Rikard RV, Thompson MS, McKinney J, Beauchamp A. (2016). Examining health literacy disparities in the United States: a third look at the National Assessment of Adult Literacy (NAAL). BMC Public Health, 16, 975.
- 22. Zhang Y, Zhang F, Hu P, Huang W, Lu L, Bai R. (2016). Exploring Health Literacy in Medical University Students of Chongqing, China: A Cross-Sectional Study. PLoS One, 11(4), e0152547.
Toplam 22 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019Cilt: 4 Sayı: 3 |
